Ugo di Perso, Noioso, da voi no me 'nde toio

Noioso, da voi no me ['nde] toio:
vostra rima no tenrai ascosa,
anci la ve rendo; eu me 'nde spoio,
qé la çent è fata sì cruçosa,
qe per formento se vende loio,
e ogna bona causa fai mendosa.
Deu 'l confonda e li soi modhi taça,
qi de noiar autrui çà·s percaça,
q'ili no son [de] sì drita faça:
dona q'è vana tut ben descaça.
Ben me noia longo servidore
et om q'ogna causa narra [ et erra ];
[e] vilan contrarïar segnore;
om[o] qe per poco mal s'aterra;
e [tropo] temer çel e calore;
riqi malvas qe no prend la sera;
soto 'l pe aver gran cusidhura;
can qe no cognos drita pastura;
mançar de çorno en casa oscura;
ric contrat fat en laida scritura.
Sì me noia qi guerra acomença;
et en besong se me descavalo;
campo o' eu perdo la somença;
e quand la not sent [a] pover stalo;
de menudha çent far adunança;
et enl temp oscur dar del pe 'n falo;
calçadhura q'e streta a l'entradha;
cercar d'om[o] en[tre] gran calcadha;
a cusir [s]' un perse l'agogladha;
. . . . . . [ -adha]
Grand noia me fai quando 'l sentero
me desvança e tolme la via [bella];
gloton grecoso sença mistero;
vegla en treçe per parir polcella;
. . . . . . [ -ero]
fel clerico aver plena capella;
qi a desc me fai trop aspetar;
entendança a cui no pos parlar;
e quand sença offensa·m stov mendar;
sença colpa audirme acasonar.
An' me noia qe qi [sa] s'avegna
begolad per tropa cortesia;
om qe palese laro sostegna;
e qi per poc fai gran felonia;
e me noia çovene maregna;
de c[l]aro om[o] demandar que 'n sia;
dona qe à 'l vis covert e pent;
e passar con roba per atent;
prodomo qe va[dha] sempre lent;
parola qual eu no·m tegn a ment.
A noia m'è ancor s'eo disputo
con om trop coruços [ et altero ];
arbor qual fai dano sença fruto;
qi per poc me fai star en pensero;
anc qi de meu mal mena desduto;
dona qe se veste con' scudhero.
Plui me noia ancor, se Deu me vaia,
a bel mançar soça aver tovaia;
e qi del meu·m dà briga e travaia;
om qe sença colpo es de bataia.
La maior noia [qe] me demena,
qe no·m lassa pan ni[g]un gustar:
om qe·m dé servir e dàme pena;
e se·m strençe 'l dedho lo calçar;
drapi longhi qe la polver mena;
reu medhego e fel[on] compar;
far compagna spesso a la carrara;
grande dona esse[r] canevara;
clave qe se speça en clavadha;
grand fameia e streta massara.
Enoiar me fai dar nomenança
de prodeçe ad om [vil] veramente;
qi per poco dito fai mesclança;
on q'eu perda bele vestimente;
anc çogar a gesta et a quitança;
can, s'eu sto nascoso, qe me sente.
Plui de noia non è 'sto sermon:
qi noia vul lassar, è paron.
Mat è quel qi no guarda sason,
en ço q'el vol aibal [pur] rason
Cançuneta, [ va' ] sença bausia
a Girard Pateclo per la via,
en cui è tuta noia e [no] çoia,
sì q'autro om[o] a lui no s'apoia
No me curo de compagna croia
en la mea casa, q'eu no la voia.